Woensdag 4 september, 18:15 uur. Ik sta te midden van een grote groep mensen, circa 25 à 30 man. De laatste wijzigingen van hetgeen wat wij om 20:00 uur gaan uitvoeren worden doorgenomen. De weersverwachting zag er goed uit, wat bij mij al een last wegnam.
Wat wij namelijk gaan doen, is niet niks. Vanaf maart dit jaar zijn wij als groep al bezig met wekelijkse repetities. Na een korte zomervakantie kwamen wij op zaterdag 24 augustus samen voor de filmopnames. Dit was de start van twee weken waarin wij dagelijks bij elkaar kwamen om wederom te oefenen, tot vandaag.
De première van 'Aan de andere kant' deel 2: ‘Buitenspel’. In de afgelopen twee weken zijn wij voelbaar als groep dichter tot elkaar gekomen, zijn wij een familie geworden. Van het koor, de band & het ensemble tot de regisseurs en crew. Het speelveld ligt er goed bij en iedereen is er klaar voor. Dan, tegen 19:30 uur komen wij samen om ons op te laden voor de voorstelling. Hoofdrolspeelster Nynke Heeg weet ons allen fantastisch op te laden, een taak die zij elke dag weer op zich neemt. Mooi is om de energie te voelen van een tent vol mensen die meezingen, stampen & springen op de basis die zij legt. Dan gaan wij uit de tent, om hetgeen wij zolang gerepeteerd hebben te laten zien aan het publiek.
Het gevoel wat ik had tijdens de voorstelling is onbeschrijfelijk. Een hoop positieve energie gevuld met trots dekt de lading enigszins. Des te mooier is het om een dag later een fantastische recensie te krijgen van het Dagblad van het Noorden: 4 van de 5 sterren; samangat!
Ook op donderdag, vrijdag en zaterdag moesten wij een show op de mat neerzetten. In de stromende regen. Maar zoals onze medespeler Sergio Loupatty al tegen mij zei: “Elke goede oorlogsfilm heeft een spectaculaire scene in de regen”. Zo ook onze voorstelling. Het leek alsof de regen de tranen symboliseerde; tranen van generaties voor ons; tranen van onszelf, om zo het stuk nog sterker te laten uitkomen. Alsof de regen de nog onverwerkte wonden van een gehele Molukse generatie in Nederland kwam wegspoelen.
De reacties van het publiek waren elke dag ook uitermate lovend. Velen hadden verwacht een stuk over een treinkaping te zien. Mooi waren dan ook de reacties van deze mensen, die aangaven blij te waren met een voorstelling over hoe er werd omgegaan met het leven, niet alleen met de acties. Maar voor mij persoonlijk zijn de reacties van onze regisseurs en choreograaf het belangrijkste. Als zij tevreden zijn, dan ben ik dat ook. En het familiaire gevoel als ik het speelveld oploop, de mensen weer zie en spreek, daar kan niets tegenop.
Ik had het eerder in dit stuk al over het feit dat ik trots ben. Ik ben trots op de koorleden, die elke dag weer klaarstaan om te zingen. Ik ben trots op de band, die het stuk een magische sfeer meegeven met hun muziek. Ik ben trots op de crew, die elke dag zorgen voor eten, dat alle apparatuur klaarstaat, dat de kleding aanwezig is en dat het geluid goed geregeld wordt. Ik ben trots op Anne van Slageren, Hiepie Hoogeveen, Casper Thiel, Petra Tjapkes, Milan Schudel, tante Mietji Hully en oom Pieter Anthony voor hun begeleiding, inzet en motivatie. Ik ben trots op de hoofdrolspelers, die ons inspireren & motiveren. Ik ben trots op mijn mede-ensemblespelers. Zoveel hebben wij inmiddels in korte tijd met elkaar meegemaakt en dat wij op deze manier een gedeelte van onze gezamenlijke geschiedenis mogen vertellen, is onbeschrijfbaar prachtig.
Maar ik ben vooral trots op mijn kinderen. Mijn dochters die mee hebben gedaan aan de filmopnames van deel 1 & deel 2. Die achter de schermen hebben meegeholpen en nu elke dag mij en mijn vrouw motiveren om aan dit stuk mee te doen. Mijn dochters die trots op mij zijn als ik met mijn aktetas voor het publiek langsloop. Tranen komen in mij op als ik hen naar mij zie kijken. Blij om te zien dat zij weten wie zij zijn en dat deze voorstelling daaraan heeft kunnen bijdragen.
Alle mensen van 'Aan de andere kant', benoemd en niet benoemd, bedankt voor een geweldige tijd. Nu op naar Appingedam, Assen & Hoogeveen!
Toma toma maju terus!!
Jeffrey Pattiwaël
