Het is 1956.
Voor het eerst gaat Eli Pietersz (1951) naar school, de Kleuterschool (barak 34). Een grote schare ouders en kinderen staat voor het nieuwe gebouw. Tot in dat jaar was er geen kleuterschool. Kinderen gingen pas op hun zesde en meteen naar de lagere school.
“Een honderdtal grote mensen en kinderen”, zegt Eli, “dat gevoel had ik. Een Hollandse juf stapt op me af en gaf me zomaar een trommel. Ik had daarvoor nooit zo’n mooie trommel gezien. Ik verstond haar maar half.
‘Wat moet ik er mee?’
‘Je moet voor de groep uit lopen en erop trommelen’, zegt de juf.”
Als de dag van gisteren herinnert Eli zich dit nog: “Waarom en waarom ik? Zo’n mooi iets en ik mag er mee lopen en niet iemand anders? Voor ons Molukkers, in onze cultuur, de ‘adat’, gun je het iemand anders eerst”.
De juf drong aan en Eli loopt zo het nieuwe gebouw, de Kleuterschool, in. “En alle kinderen achter me aan. Ik was zo trots. Die dag was ik de ‘radja’ – de koning – van alle kinderen”.
“Een mooie school, zo anders dan thuis, waar je leuke dingen kon doen, lijmen, prikken, vouwen… Ja, dat is een van mijn mooiste herinneringen aan Schattenberg”.
Familie Jacobus en Maria Pietersz en hun zes kinderen verhuisden in 1959 naar het Kamp Vosseveld bij Winterswijk. 150 km verder weg, in de Achterhoek. 27 gezinnen, ruim 250 mensen, verhuisden uiteindelijk mee.
Winterswijk
29 augustus 2020